Klassieker: BMW E28 M5 (1986)

Voor wie het gemist zou hebben: dit jaar viert de BMW M5 zijn dertigste verjaardag. Iets wat ook bij M GmbH niet onopgemerkt voorbij is gegaan met de lancering van de op 300 stuks gelimiteerde ’30 Jahre M5’. Maar ondanks de verpletterende prestaties van de nieuweling gaat ervan het oermodel E28 nog steeds een sterke aantrekkingskracht uit. Eentje op de kop tikken is echter niet eenvoudig aangezien BMW’s befaamde Motorsportafdeling er slechts 2.191 exemplaren van met de hand gebouwd heeft over een periode van drie jaar tijd.

Original ID
32246

Van dat aantal zijn er dan weer maar 588 in de meest gewilde ‘Eurospec’ versie gebouwd. En laat het net zo’n bewust exemplaar zijn waarvan we vandaag heel eventjes ‘eigenaar’ mogen zijn. Hoeveel E28 M5’s er momenteel nog overblijven weet niemand precies. Maar dat dit exemplaar mogelijk het enige rijdende exemplaar in België is, zegt waarschijnlijk voldoende.

1-OAV-446 komt oorspronkelijk uit Frankrijk maar werd door zijn huidige Belgische eigenaar zo’n twee jaar geleden naar ons land overgebracht. Toevallig stootte de notoire BMW-verzamelaar op een op het eerste zicht weinig zeggende online-advertentie met de woorden ‘Véritable m5 e28 à finir de remonter’. Geen foto’s, geen verdere info. Eén telefoontje later kwam de bevestiging dat het inderdaad om een van de 588 Europese exemplaren ging, maar dat de auto al een tijdje stilstond en nog verder afgemonteerd moest worden.

afgestoft

Meer had speurneus Clemens niet nodig om op het eerste volgende vliegtuig richting Zuid-Frankrijk te springen en de M5 aan een grondige inspectie te onderwerpen. In een stoffige schuur, ingesloten door allerlei rommel en onder een flinke laag stof, stond uiteindelijk de bewuste vierdeurs. Op het eerste zicht niet meteen om enthousiast van te worden, maar eenmaal het M88-blok (dat in licht aangepaste vorm ook achterin de M1 ligt) teken van leven vertoonde was de deal snel beklonken en ging de Diamantzwarte M5 - inclusief alle losse en reservestukken - op het transport naar België.

Nu twee jaar later is de transformatie van typische barnfind tot fiere pride ’n joy zo goed als compleet - al is zijn eigenaar er als de kippen bij om te vertellen dat er opnieuw een originele uitlaat onder komt en dat de knappe, maar niet originele 17-duims BBS-velgen zullen worden ingewisseld voor iets kleinere en smallere, originele 16-duimers. Voorts is de auto zo goed als standaard en ondanks de duidelijke M-badges en de kleine lipspoiler, een echte wolf is schaapskleren.

Binnenin oogt de M5 al even sober met een interieur dat op de knappe lederen sportstoelen, een elegant sportstuur en een resem M-badges na, niet meteen spectaculair oogt. Eenvoud welk echter geen excuus is voor een gebrek aan luxe of snufjes. Dit specifieke model werd door zijn eerste eigenaar immers royaal samengesteld en kwam af-fabriek met onder andere een elektronisch glazen schuif/kantel-dak, zonneblinden, antraciet buffelleder, verwarmde zetels, airco, koplampsproeiers, kopsteunen achteraan, een uitgebreide boordcomputer, shadowlinepakket, ABS en vier elektrische ruiten. Dat zo goed als al deze features 28 jaar na datum het nog steeds feilloos doen is een testament van de bouwkwaliteit van deze met de hand gebouwde auto.

schoenlepels

Dé attractie bevindt zich uiteraard onder de motorkap alwaar de machtige 3,5-liter M88/3 zes-in-lijn geschoenlepeld werd door de ingenieurs van BMW’s legendarische M-afdeling. Met 286 pk op papier quasi even sterk als de M88/1 motor van de M1, maar specifiek afgesteld op het karakter van de vierdeurslimo. Anno 2015 domineert de motor nog steeds de rij-ervaring. Beschaafd maar altijd aanwezig, zo kan je de motor het best omschrijven - ook al zou aangepast in- en uitlaatwerk de motor in een handomdraai kunnen veranderen in absoluut racemonster. Kijk (en luister) daarvoor maar naar de talloze voorbeelden die op YouTube te vinden zijn.

Niettegenstaande is de ook deze M5 eerst en vooral gemaakt om in rechte lijn kilometers te malen aan hoge (Autobahn)snelheden. Onderin de toeren is er weliswaar altijd koppel aanwezig, maar het blok maakt bovenal graag toeren en wordt in klassieke zin machtiger richting rode lijn. Vooral boven de 4.000 komt het geheel echt tot leven en ook boven 6.000 omwentelingen per minuut blijft het blok trekken richting begrenzer. In combinatie met het standaard mechanisch sperdifferentieel en een stuur dat weliswaar vaag blijft rond de middenstand, maar aan feedback en scherpte wint naarmate er meer stuurinslag is, heeft de 1.550 kg zware M een zekere dynamiek die bewonderenswaardig is voor een auto van dit formaat. Eenmaal de mechanische grip overwonnen stuurt je de comfortabele zakensedan zelfs makkelijk op het gas de bochten door. Knap, ook nu nog.

origineel op z'n best

Enkel de remmen (en de ABS-pomp op de uitweg van dit bewuste exemplaar) doen lichtjes afbreuk aan het performance-karakter. Maar dat is uiteraard niet helemaal onlogisch gezien de leeftijd en de fenomenale sprongen die remkrachttechnologie de laatste decennia heeft gemaakt. Een 0 naar 100 tijd van 6,1 seconden en een top van 251 km/h zijn ook vandaag nog respectabele waarden, laat staan in 1985. Ter vergelijking, daarmee mocht deze M5 zonder blozen naast een Porsche 911 uit de periode gaan staan.

Een trucje welk de M5 anno 2015 uiteraard nog steeds weet te klaren, maar toch mist de F10 misschien wel de échte magie van het origineel. En dat heeft voornamelijk te maken met het toegenomen gewicht en het geblazen karakter van de 4,4-liter V8 die tegenwoordig voor de aandrijving zorgt beter dan de atmosferisch ademende M88. Het origineel is er eentje om te koesteren, zoveel is zeker. Tenminste voor wie een exemplaar op de kop weet te tikken.

Reactie toevoegen

Je moet ingelogd zijn om reactie te plaatsen.

Inloggen

Advies

Hier vindt u alles over autofiscaliteit, oldtimers, leasing en private lease

Autofans Videotip: De geschiedenis van de Mercedes SL in beeld

Ter ere van het zestig jarig bestaan van de Mercedes SL en de commercialisering van hun nieuwste generatie SL, lanceert Mercedes deze video. Een video waarin ze in 1:31 minuten de hele geschiedenis tonen. Elke generatie komt aan bod waardoor je een mooie samenvatting krijgt van de ontwikkelingen. Welke is jouw favoriet? En in welke mate is de nieuwste SL een evolutie?

13/02/2012, 13u58

Vergeten auto #57: Zündapp Janus

Voor de Vergeten auto van deze week gaan we een hele poos terug in de tijd. De Zündapp Janus was een wagen die na de oorlog gedurende een aantal jaren geproduceerd werd. Zündapp was eigenlijk een fabrikant van motorfietsen die brood zag in de productie van kleine wagentjes.

door Sven Geiregat
12/02/2012, 10u40

Jaguar-museum in Coventry gaat sluiten

Jaguar-fans, rep je naar Coventry, want het Jaguar-museum aldaar sluit haar deuren binnen een paar maanden en er staat voorlopig geen heropening op het programma. Het is niet uitgesloten dat ze dat wel doen, al hebben ze daarvoor vandaag de financiële middelen niet. Op termijn worden de wagens wel ondergebracht in een nieuw pand. In 1988 werd het museum geopend op een oude site van het merk in Browns Lane. 150 collectiewagens moeten nu echter een nieuw onderkomen vinden. Daaronder een NUB 120, een XK120 van Appleyard uit 1950, een XJ13 uit '66 en verschillende C-, D-, en E-types.

door Sven Geiregat
03/02/2012, 08u55

Vergeten auto #55: Volkswagen Lupo GTI

Omdat de Polo steeds een maatje groeide bij elke generatiewissel, was er op den duur een extra plaatsje vrijgekomen onderaan in het Volkswagen-gamma. De Lupo (Italiaans voor wolf, wat dan weer refereerde naar Wolfsburg, de thuisbasis van Volkswagen) werd ontwikkeld om dat gaatje op te vullen. In die tijd was Ferdinand Piëch de grote man bij Volkswagen en hij was tuk op vermogen in alle modellen. Onder zijn hoede werd de Bugatti Veyron ontwikkeld, zijn drang naar vermogen zorgde ook voor de Lupo GTI in 2000.

door Sven Geiregat
29/01/2012, 09u30

Vergeten auto #54: Matra-Renault Espace F1

1994 was niet enkel het jaar waarin Kurt Cobain overleed, of de Kanaaltunnel openging. In 1994 wilde Renault het tienjarig bestaan van de Espace op een ludieke manier vieren. De hulp van Matra werd ingeroepen voor de ontwikkeling van een aparte wagen die zeker voor de nodige aandacht zou zorgen. Matra was immers al sinds het begin van de Espace verantwoordelijk voor de productie van de wagen. Als resultaat van het denkwerk stond op het Autosalon van Parijs de Espace F1 ten toon.

Voor de leek was de Espace F1 een monovolume met een potente motor. Niets was minder waar, want hoewel Renault en Matra het koetswerk van de Espace nabouwden, gebruikten ze daar enkel koolstofvezel voor, hetzelfde voor de structuren van het chassis. Bij de Espace van die tijd was de dikste motorisatie een 3.0 V6. Renault gebruikte haar connecties en know-how uit de Formule 1 om een F1-V10 motor centraal in de Espace F1 te plaatsen. De cijfers waren er dan ook naar: in slechts 2,8 seconden stoof de Espace F1 van 0 naar 100 km/u, de 200 km/u werd in slechts 6,3 seconden gehaald. De RS5 3.5 40 kleppen V10-motor werd daarvoor van 700 naar 800 pk opgekieteld, in combinatie met 705 Nm aan koppel. Ophouden met versnellen deed het ding pas bij 312 km/u. De eerder aangehaalde serie-V6 haalde de 0-100 km/u in 10,3 seconden.

De ingenieurs bereikten nog meer met carbon, de koolstofkeramische remmen slaagden erin het geheel van 300 tot 70 km/u te vertragen in slechts 80 meter. Om een nummertje 0km/u - 270 km/u - 0 km/u te volbrengen volstond 600 meter. Voor wie nog een oude PlayStation heeft staan, in Gran Turismo 2 kon je de Espace F1 zelf besturen.

Hoewel zijn gelijkenis met de Espace anders doet vermoeden, is de uiteindelijke Espace F1 slechts geschikt om één extra persoon te vervoeren. Frank Williams kreeg de kans om als één van de eerste mee te rijden, simpelweg omdat hij het project behartigde en destijds ook big boss was bij F1-team Williams-Renault. Renault bouwde twee exemplaren van de Espace F1. De eerste reed enkel wat rondjes op het circuit Paul Ricard en is nu te bezichtigen in het Matra Museum, tussen Châteauroux en Orléans. De tweede werd gebruikt voor promotionele doeleinden, zoals beurzen of publieksdagen op en rond circuits.

door Sven Geiregat
22/01/2012, 09u30

Vergeten auto #53: Toyota Tercel 4WD

Nog maar eens een Toyota bij de vergeten auto's. Deze keer gaat het om de Tercel die eind jaren zeventig geïntroduceerd werd. Het is eigenlijk best vreemd dat hij bij de vergeten auto's terecht komt, want de eerste generatie Tercel was het eerste model van Toyota met voorwielaandrijving. De vormgeving van de hatchback was enigszins opmerkelijk maar verder leidde de Tercel een onopvallend bestaan op onze markt.

door Sven Geiregat
15/01/2012, 09u30

Vergeten auto #52: Citroën GS Camargue

In de jaren '60 en '70 wilde Citroën niet meedoen met de massa waar hoekige lijnen gemeengoed werden. Daarom zochten ze een manier om zich te blijven onderscheiden van die andere merken. Ze stonden bekend om grote glaspartijen en vloeiende lijnen. Dat moet zowat de samenvatting geweest zijn voor het lastenboek dat Bertone voorgeschoteld kreeg. Het resultaat van zijn werk is deze GS Camargue

door Sven Geiregat
08/01/2012, 10u20

Vergeten auto #51: Cizeta-Moroder V16T

De Cizeta Moroder V16T is een naam als een klok. Ook al ken je 'm niet, als je de naam hoort vallen klinkt er een brok vermogen uit. Ik herinner me deze wagen vooral uit het kwartetspel op de speelplaats, waar hij alle andere wagens versloeg met zijn specificaties. De wagen van begin jaren '90 was dan ook terecht een supercar. Zoals de naam doet vermoeden, plaatsten de ingenieurs een V16 achterin de wagen.

door Sven Geiregat
25/12/2011, 10u30

Shelby en Cobra terug op Belgische markt

Schrik niet als je binnenkort opnieuw wat meer Cobra CSX en Shelby's tegenkomt op je weg. De Amerikaanse voertuigenbouwer Shelby zocht al een tijdje naar een partner om de wagens opnieuw in te voeren op het Europese vasteland en heeft deze nu gevonden in de Belgische Claude Dubois.Hij voerde eerder al officieel Shelby's, Cobra's en DeTomaso's in en zal dat nu opnieuw gaan doen.

door Sven Geiregat
23/12/2011, 14u29

50 Vergeten Auto's: een overzicht

De reeks over Vergeten Auto's loopt nu al een tijdje op onze site. Voor wie alweer vergeten is waarmee we begonnen, maken we graag eens een overzichtje. Vergeten auto's zijn er bij alle merken, al begonnen we bij de Renault Avantime, meteen ook de vergeten auto die het meest werd gelezen. Mijn persoonlijke favoriet is alvast de Audi Quattro Spyder, al is de kans erg klein dat die ooit voor mijn deur zal staan blinken. Met deze lijst van 50 artikels, waarvan we hopen jullie wat te hebben bijgebracht, hebben we alsook geprobeerd een gevariëerd beeld aan te bieden. Hop naar de 100?

door Sven Geiregat
18/12/2011, 10u30